Hayatımızdan geçerken mahrem izler bırakanlar
Hepimiz için bu konu sandık odalarını andırır
Bazen küf kokusundan soluğumuzu tıkayacak tozdan rahatsız olur tam içeri girecekken vazgeçip kapıyı kapatırız
Fakat bazen de bir büyü gibi çeker bizi bugünden kopmak, kendi masalımızda kaybolup gitmek için odaya girer sandığı açar ve karıştırırız
Ben eskiden o sandıkta sevinçlerin ve acıların saklandığını sanırdım Saflıkmış herhalde
Şimdi kime baksam o sandıkta öfkelerini biriktiriyor Suratını görmeye bile dayanılamayanları eski sevgililer tarihinden bile atılanları kastetmiyorum yanlış anlamayın
Öyle sanıyorum ki Tutkulu bir ilişkiden geriye ne kalır diye sorsanız yeni kuşaklara ya bilmeeeem diyecekler ya da öfke kalır diyecekler
Yine de eski sevgililer tarihi ni acıların sevinçlerin öfkelerin izlerinden ibaret sanmamalı şu modern dünyada.
Eski çağlardaki gibi değil
Bugün eski aşklarımız ve bitmiş ilişkilerimiz sadece mazinin bir parçası değiller
Onlar bugünümüzün yeni ilişkilerimizin de ayrılmaz parçaları
Eski sevgililer sanki bugünkü ilişkilerimiz için mihenk noktası tartı ayna işlevi görüyorlar
Çoluk çocuğa karışılsa bile referanslar bitmiyor kıyaslamalar birbirini izliyor. Bazen zihin sürekli "eski"yle yeni arasında gidip geliyor sürekli kurcalıyor
Yani eski ilişkilerin mazi kalbimde yaradır tablosunun figüranları olduğunu sananlar yanılıyorlar O eskidenmiş
Bazı insanlar artık piyasa ekonomisine dahil olan duygular dünyasında kendilerine ait aşk hisselerinin yükselmesi için kullanıyorlar eski sevgililerini Bak o da sevmişti beni bak bu da sevmişti beni onunla mı ohooo durumları
Bazıları geçmiş aşk anılarını çağırıp egosunu okşuyor bazıları karşı cinse öfkesini bileyip duruyor bu yolla
Bazılarının hala içi acıyor hala canı yanıyor bazılarının hatırladıkça neşesi yerine geliyor.
Öyle ya da böyle
Ama şurası gerçek ki, eski sevgililerimiz bugünkü aşklarımızda yaşamayı sürdürüyorlar
İzleri kazınmışsa silmek kolay olmuyor
Bu taşlar öyle kolay kolay yosun tutmuyor

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>

Bilmiyorum ellerim niye yüreğime değmez ve bilmiyorum niye bu dökülen yağmur tanelerinden biride yüreğime düşmez...kayboldum yaşamın en derinlerinde..ve çok ağladım hala sevdasız gönülleri görünce...
Sevdasız gönüllerin en çıkmaz sokaklarında kaybolmanın acısıyla seslenirken hayata şimdi daha iyi anlıyorum insanlar neden muhtaçmış sevdaya...
Sevdasız yüreklerden korktum hep yada sevdaya açılmayan yüreklerden diyelim...Sevda bir yüreğe girmedimi onun bıraktığı boşluktan korktum...nasıl geldik bu dünyaya...ne idik ve ne olduk...hepimiz birer sevginin ürünü değilmiyiz yada sevgiyle büyüyen bir ağaç misali tohumumuz sevgi değilmi bizim....hep bir acıyan yanımız oldu yani sevgisiz bıraktığımız yanımız...unuttuk sevmenin güzelliğini....ve anlayamadık sevginin tarifini...şimdi yüreğimizle bir olarak,gözlerimizi buna şahit tutarak sevgimizi anlama ve yaşama zamanı...yani sevmeyi sevme zamanı...
karanlık sokakların aydınlık lambası gibidir sevgi...suskun gönüllerin tek dilidir...kapandığı zaman gözler rüyanda gelen sevgilidir sevgi....
boş laflarla çoğu zaman sevginin tarifi yapıldı...ama burda yüreğe danışılmadı...bir kitaba yada kelimeye sığmazdıki sevgi...o yüce gönlün en güzel meyvesidir...ve dünyaya sığmayacak kadar büyüktür...yada şöle diyelim seven insanın esas yeri dünya değildir..
o bir dağın arkasında saklanan en güzel duygudur...onu bulman emek ister...saklarsın buldunmu yüreğinin sıcacık yerlerinde..kimse görmesin istersin..kimse bilmesin....masum bir bebek bakışında görürsün onu...yada gidenin ardında kalan bir bakışda..
güneş veda ettimi dünyaya onun vakti gelmiştir...eller kalkar semaya....sevgi dilenilir Rabten...biz burda sevgi dilencisiyiz sadece...gözyaşıyla karışık dualar arşa yükselir Hak katına kadar...
sevginin tarifi olmazdı elbet..
sen sevgini sakla yüreğim vuslat gelecek bir gün sabret...
ve gecede gizlenirken yıldızlar bizi sorar bazen..
aydınlanır yüzümüz...
ve deriz yıldızlara biz kimmiyiz
sevda yağmurlarında ellerini açmış bekleyen bir garip dilenciyiz....

>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>